۲۶ آذر، به عنوان روز حمل و نقل در کشور ما نام گرفته است. به همین مناسبت، خالی از لطف نیست که به اهمیت بی‌نظیر ترابری و انتقال کالاها و خدمات در ارتقاء اقتصاد و توسعه منطقه‌ای و ملی یا همان لجستیک تجاری توجه کرد.
تجارت و تبادلات اقتصادی، امروزه نه تنها در محدوده مرزهای کشور، بلکه به صورت جهانی نیز صورت می‌گیرد و لجستیک تجاری با فرآیندها و فناوری‌های نوین خود، نقش مهمی در سهولت ترابری، کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری دارد.
براساس اعلام سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در سال ۹۹، بیش از ۱.۴ میلیون تن به صورت روزانه در سطح کشور جابجا شده است. این امر توسط ۵۲۳ هزارراننده و خودروی باربری صورت گرفته است. این یعنی می‌توان گفت حمل و نقل در اقتصاد کشورمان نقشی اساسی ایفا می‌کند.
اما روی دیگر این قضیه، انواع مشکلاتی است که هم واحدهای صنعتی و تجاری و هم فعالان حوزه حمل و نقل با آن دست و پنجه نرم می کنند. شاید بتوان در بین فهرستی بلندبالا از این مشکلات، فرسودگی ناوگان حمل و نقل را نقش اول این داستان دانیست.
آخرین آمار حاکی از این است که از ۴۱۱هزار کامیون فعال در جاده‌های کشور، ۲۰۰هزار دستگاه فرسوده است. این یعنی نیمی از ناوگان ما در در وقت اضافه عمرشان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با توجه به اینکه عمده رانندگان حمل بار جاده‌ای خودشان صاحب وسیله نقلیه هستند و فقدان شرکت‌های قدرتمند حمل بار احساس می‌شود، در این وضعیت ارزی کمتر کسی می‌تواند چندین میلیاردتومان هزینه صرف نوسازی تریلی خود کند؛ مخصوصا که در نبود ثبات اقتصادی، هیچ معلوم نیست که این شخص چه زمانی بتواند سرمایه‌اش را بازگرداند.
بسیاری از کشورهای توانمند جهان از جمله روسیه، توانسته‌اند خطوط ریلی را به عنوان مکمل حمل و نقل جاده‌ای تقویت کنند که تاثیر آن بر اقتصادشان نیز به وضوح قابل رویت است؛ اما متاسفانه در کشور ما عدم تکمیل طرح‌های خطوط ریلی و عدم هماهنگی بین دولت و بخش خصوصی، این ظرفیت بالقوه را ابتر رها کرده است.
ضمن تبریک روز حمل و نقل به فعالان این حوزه، امیدوارم در آینده نزدیک با تسهیل فرایند نوسازی ناوگان حمل و نقل و از بین رفتن قوانین متناقض این حوزه، شاهد توسعه مرزهای لجستیک تجاری باشیم.
Save