این قشر زحمتکش همچنان با مشکلات بسیاری مواجه‌اند، چرا مجلس و نمایندگان که باید مدافع حقوق مردم باشند، در برابر این مسئله سکوت کرده‌اند؟ نیروهای خدماتی و کمک‌پرستاران که بار سنگینی بر دوش دارند و شب تا صبح بی‌وقفه کار می‌کنند، در حالی که حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند و امنیت شغلی ندارند، از این بی‌توجهی رنج می‌برند.» پیمانکارانی که با این نیروها همکاری می‌کنند، بیشتر از زحمات آن‌ها بهره‌مند می‌شوند و سود حاصل از کار این نیروهای زحمتکش به جیب پیمانکاران می‌رود. در شرایطی که نیروهای خدماتی و کمک‌پرستاران در معرض فشارهای روحی و جسمی ناشی از شرایط کاری خود هستند، پیمانکاران بدون توجه به مشکلات آن‌ها، تنها به فکر سود بیشتر هستند و این وضعیت به‌طور مداوم تداوم می‌یابد. مجلس وظیفه دارد به این موضوعات ورود کند و با وضع قوانین مناسب، وضعیت این نیروها را بهبود بخشد. تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی به رسمی یا قراردادی می‌تواند بخش بزرگی از مشکلات این افراد را حل کند و به آن‌ها امنیت شغلی و رفاه بیشتر ببخشد. با توجه به نقش مهم این نیروها، به ویژه در بحران‌های ملی مانند همه‌گیری کرونا، مجلس و مسئولان اجرایی کشور به فوریت به این مسئله رسیدگی کنند و با انجام اقداماتی مؤثر، حق و حقوق این نیروها را به آن‌ها بازگردانند. ادامه بی‌توجهی به مشکلات این قشر، می‌تواند منجر به افزایش نارضایتی‌ها و کاهش کیفیت خدمات در حوزه‌های حساس، از جمله بهداشت و درمان، شود.
Save