ایشان همیشه اذعان نموده‌اند که به آذربایجان و فرش تبریز عرق ملی دارند اما متاسفانه عرق ملی در مورد آذربایجان هیچوقت از ارادت لسانی به کاری عملی تبدیل نشده است.
اینکه سرمایه‌گذاری در آذربایجان سخت است و پیچ و خم اداری آن بیشتر از جاهای دیگر است همیشه مطرح بوده است اما اگر ایشان با این سطح بالای ارتباطات که خودشان نیز بر این امر صحه گذاشته‌اند نتوانند از این پیچ و خم عبور کنند امری بعید است یا اگر برای سرمایه‌گذاری در تبریز حضور فلان معاون شهردار را بهانه می‌آورند خنده‌دار به نظر می‌رسد. بهتر است بهانه را کنار بگذاریم و همانطور که خودشان چند ماه پیش در یک مصاحبه صراحتا گفته‌اند، ترجیح می‌دهند تمام سرمایه‌گذاریشان را در استان مازندران انجام بدهند.
عظیم زاده دو سال پیش به تبریز آمد و با اقتدار تمام موفق به کسب کرسی اول اتحادیه فروشندگان فرش دستباف تبریز شد حالا در دومین سالگرد ریاست بر این اتحادیه دل در گرو اتاق بازرگانی تبریز بسته‌است. واقعیتش این است که پیش از این عظیم‌زاده سالهاست که همچون مهمان و مشتری فرش به تبریز آمده بود اما گویا چندین وقت است که علاقمند به حضور در راس نهادهای اقتصادی غیردولتی گشته‌است اما بهتر است قبل از شروع این مسیر نگاهی به کارنامه ایشان در اتحادیه فرش فروشان بیندازیم.
ایشان در مصاحبه‌ای که تابستان سال گذشته داشتند اذعان کرده‌اند که به دلیل کرونا نتوانسته‌اند وعده‌های خود در اتحادیه را عملی کنند حالا که بیش از پانصد روز از آن مصاحبه می‌گذرد نه تنها وضعیت بازار فرش تبریز بدتر از همیشه است، دیگر خبری از حضور وی در اتحادیه و پیگیری مشکلات فرش فروشان نیز به چشم نخورده است. عظیم‌زاده که جزو حامیان رئیسی بوده و پیش از آغاز به کار رئیس جمهور فعلی مدعی بود که اوضاع اقتصادی بهبود خواهد یافت و روابط خوبی با استاندار آذربایجان شرقی نیز دارد، شاید حمایت دولت را نقطه اتکایی برای خود می‌داند اما واقعیتش این است که اتاق بازرگانی تبریز با قدمت ۱۱۶ساله‌اش که اولین اتاق کشور نیز می‌باشد، یک شخص وارداتی را برنخواهد تابید.
امیدوارم روزی برسد که آقای عظیم‌زاده قانع شوند که می‌شود در آذربایجان نیز سرمایه‌گذاری کرد و مثلث هوش اقتصادی ایشان، روابط بالایشان با مسئولین و اعتمادی که برند عظیم زاده می‌تواند در آذربایجان کسب کند شتاب پیشرفت اقتصادی ایشان را این‌بار در بستر آذربایجان تسریع بخشد.
Save