«من محمدرضا شجریان فرزند ایران» ؛ چه پر صلابت خود را فرزند ایران خطاب کردی و صدایت صدای یک هویت شد و اینک با رفتنت آﺗﺶ ﺯﺩﯼ ﺩﺭ ﻋــــــﻮﺩ ﻣﺎ، نظاره ﮐـــــــﻦ ﺩﺭ ﺩﻭﺩ ﻣﺎ...
«محمدرضا شجریان فرزند ایران»؛ چه استوار نامت را خواندی و خود چه بهتر می دانستی که صدا و موسیقی متعالی و فاخرت بخشی از فرهنگ کهن ایران است؛ ربّنایت را متعلق به خود ندانستی و گفتی " جهان من ایران است".
چه نیک تکرار کردی ای خنیاگر نگارستان هنر! که این صدا می خواهد یادآور شود که ما دارای چه فرهنگ کهنی بودیم فرهنگ انسانی، فرهنگ عشق، صلح و صفا ...
و چه ساده با همه بلندای نامت مردم را همراه بودی و در مستندی به نامت گفتی، پیامی جز دوستی، عشق، زندگی و خوشحالی برای مردم نداریم واگر هم گله ای می کنیم برای اینست که نارسایی ها برطرف شود و زندگی به مردم برسد.
سروچمان آواز ایران برخیز! جهانی به حرمت هنر و تفکر انسانی ات ایستاده است، خروش کف زدن های پیاپی دوستدارانت را نمی شنوی؟ ماهور مرغ سحرت را می خواهند ...
«من محمدرضا شجریان، فرزند ایران»؛ برخیز و بار دیگر این نام را به افتخار سرزمینت فریاد کن ...
«من محمد رضا شجریان فرزند ایران»؛ ماندگار شد نامت، ﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﮒ ﺩﺭ ﺑﻮﺳﻪﻫﺎﯼﺑﺎﺭﺍﻥ/ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭﺍﻥ / ﺁئینه ﻧﮕﺎﻫﺖ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺳﺎﺣﻞ / ﻟﺒﺨﻨﺪﮔﺎه گاهت ﺻﺒﺢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎﺭﺍﻥ / ﺑﺎﺯﺁ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯾﺖ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺟﻨﻮﻧﻢ/ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﺎ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺖ ﺍﺯﺳﻨﮓ ﮐﻮﻫﺴﺎﺭﺍﻥ
سرو چمان آواز ایران رفت؛ اما صلابت صدا با ربنایش استوار و دلنشین بر دل و جان هر ایرانی ماندگار شد.
زاده مهر شدی و با مهر رفتی؛ ﺷﺠﺮﯾﺎنمان ( ﺯﺍﺩﻩٔ۱ﻣﻬﺮ۱۳۱۹ﻣﺸﻬﺪ) موﺳﯿﻘﯽ ﺩﺍن ﺁﻫﻨﮓﺳﺎﺯ، ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺲ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ؛ ﻭﯼ رﺍ ﭘﺮﺁﻭﺍﺯﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ موﺳﯿﻘﯽ ﺍﺻﯿﻞ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ و نامدارترین ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ۵۰ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺮﺗﺮﺟﻬﺎﻥ خواندندش...
ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ، ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺷﻬﻨﺎﺯ ﻭ ﻣﺒﺪﻉ ﭼﻨﺪﺳﺎﺯ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ است؛ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ، ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﻭﻣﮋﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺩﺍﺷت ﻭ ﺩﻋﺎﯼ ﺭﺑﻨﺎی وی یکی از معرﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﺗﻼﻭﺕﻫﺎﯼﻗﺮﺁﻧﯽِ وی بوده است؛ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﺮﺝﺑﺴﻄﺎﻣﯽ، ﺷﻬﺮﺍﻡ ﻧﺎﻇﺮﯼ، ﺣﺴﺎﻡﺍﻟﺪﯾﻦ ﺳﺮﺍﺝ، ﺣﻤﯿﺪﺭﺿﺎ ﻧﻮﺭﺑﺨﺶ ﻭ ﭘﺴﺮﺵ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﺍﺯﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ بوده اند.
ﺩﺭﺳﺎﻝ ۱۳۳۱ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ، ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻼﻭﺕ ﻗﺮﺁﻥ استاد ﺍﺯ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ؛ ﻭﯼ ﺩﺭﺳﺎﻝ ۱۳۳۸ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﺴﺮﺍﯼ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ ﺭﻓﺖ ﻭﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ.
ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ ﺩﺭﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۴۶ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺣﻤﺪ ﻋﺒﺎﺩﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ همان سال ﺩﺭﮐﻼﺱ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﻣﻬﺮﺗﺎﺵ ﺷﺮﮐﺖ کرد.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺴﯽ ﺩﺭﺍنجمن ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺴﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺑﻮﺫﺭﯼ ﺭﻓﺖ؛ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۳۴۷ ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺣﺴﻦ ﻣﯿﺮﺧﺎﻧﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ و ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۴۹، ﺩﺭﺟﻪٔ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺴﯽ ﺑﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ.
استاد در سال ۱۳۵۱با فرامرز پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیف‌های آواز ایران را نزد وی پی گرفت و در همان سال در برنامه گل‌ها با نورعلیخان برومند آشنا شد و شیوهٔ آوازی سیدحسین طاهرزاده را نزد او آموخت.
ازسال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامی کلیهٔ ردیف‌های موسیقی وشیوه‌های تصنیف خوانی را فراگرفت؛ درآن زمان شجریان تصنیف داروگ که مربوط به آهنگی ازمحمدرضا لطفی بر روی شعری از نیما یوشیج بود را اجرا کرد.
ازسال ۱۳۵۴، تدریس هنرجویان را در رشته آواز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۵۸ باتعطیلی این رشته کارتدریس خود را پایان داد.
محمدرضا شجریان درسال ۱۳۵۶ درمسابقهٔ تلاوت قرآن کشوری، رتبهٔ نخست را به دست آورد و درسال ۱۳۵۷ همانند بسیاری از هنرمندان آن زمان همکاری خود را باسازمان‌های دولتی (مثل رادیو) به دلیل "پخش آهنگ‌های مبتذل وتشویق به فرهنگ کاباره‌ای "ادامه نداد.
آن زمان، محمدرضا شجریان به همراه شهرام ناظری در چند آلبوم مشترک ازکانون چاووش آواز خواندن را بر عهده گرفتند.
درفاصل سال‌های دههٔ شصت، شجریان همکاری گسترده‌ای را با پرویز مشکاتیان آغاز کرد که حاصل آن آلبوم‌هایی چون بیداد، آستان جانان، سرعشق، نوا، دستان، گنبد میناو جان عشاق بود.
وی پس ازسال ۱۳۶۸ به همراه داریوش پیرنیاکان به اجرای کنسرت در آمریکا و اروپا پرداخت؛ آلبوم‌های پیام نسیم، سروچمان، یاد ایام و ... حاصل این همکاری بوده است.
این گروه در سال بعد، کنسرت‌هایی را برای جمع‌آوری کمک از سرتاسر دنیا به منظور حمایت از زلزله زدگان رودبار برگزار کرد؛ آلبوم‌های دل مجنون وآسمان عشق با همکاری گروه آوا و نیز دلشدگان با آهنگسازی حسین علیزاده دراین سال‌ها منتشر شدند.
محمدرضا شجریان سال ۱۳۷۰ با همکاری داریوش پیرنیاکان کنسرت‌هایی را در تور اروپا و آمریکا برگزارکرد که آلبوم ها ی پیام نسیم، دل مجنون وسروچمان حاصل این اجراها بوده اند.
مدتی بعد آلبوم مربوط به کنسرت پاریس سال ۱۳۷۲ محمدرضا شجریان به همراه محمدرضا لطفی در قالب آلبوم چشمه نوش به بازارعرضه شد.
آلبوم یاد ایام که حاصل کنسرت آمریکا در تابستان ۱۳۷۱ بود واین اثر او از همکاری محمدرضا شجریان با پسرش، همایون شجریان بود؛ "یاد ایام " در سال ۱۳۷۴ انتشار یافت ومدتی بعد آلبوم "رسوای دل "با همکاری گروه آوا منتشر شد.
وی درسال ۱۳۷۵ نیز در آلبومی با آهنگ سازی مجید درخشانی تحت عنوان "در خیال" همکاری کرد؛ درسال ۱۳۷۶ آلبوم‌های "معمای هستی" باهمکاری محمدرضا لطفی منتشر شدند.
همچنین در این سال، آلبوم "شب وصل" با همکاری داریوش طلایی، سعید فرج‌پوری وهمایون شجریان به بازار عرضه شد.
شجریان درسال ۱۳۷۷ آلبوم شب، سکوت و کویر را با آهنگسازی کیهان کلهر منتشر کرد که براساس موسیقی مقامی شمال خراسان با آوازمحلی است و در آن برخی سازهای محلی نیزاستفاده شده‌اند.
محمدرضا شجریان کمی بعد نیز یکبار دیگر با گروه آوا همکاری کرد که حاصل آن دو آلبوم "آهنگ وفا" و"آرام جان" بود.
استاد شجریان درسال ۱۳۷۸ جایزه پیکاسو را از طرف سازمان یونسکو دریافت کرد. وی باهمکاری حسین یوسف زمانی آلبوم "بوی باران" را در سال ۱۳۷۸ منتشر کرد.
ازسال ۱۳۷۹ همکاری خود را با پسرش همایون، حسین علیزاده و کیهان کلهر آغاز کرد؛ اولین آلبوم حاصل این همکاری" زمستان است " بود که درسال ۱۳۷۹ به صورت زنده در کالیفرنیا اجرا وضبط شد و سپس به بازار آمد.
آلبوم زمستان است براساس شعر زمستان اثر اخوان ثالث اجرا شده است.
«من محمد رضا شجریان فرزند ایران»؛ ماندگار شد نامت به نام هنر، آفریدگار زیبایی...
اﯼﯾﻮﺳﻒ ﺧـﻮﺵ ﻧﺎﻡ ﻣﺎ، ﺧﻮﺵ ﻣﯽﺭﻭﯼ ﺑﺮﺑﺎﻡ ﻣﺎ
ﺍﯼ ﺩﺭﺷﮑــﺴﺘﻪ ﺟﺎﻡ ﻣﺎ، اﯼ ﺑــــــﺮﺩﺭﯾـــﺪﻩ ﺩﺍﻡ ﻣﺎ
ﺩﺭﮔﻞ ﺑﻤــــــﺎﻧﺪﻩ ﭘﺎﯼ ﺩﻝ، جان می دﻫﻢ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ
ﻭ ﺯﺁﺗـــــﺶﺳـــﻮﺩﺍﯼ ﺩﻝ؛ ای ﻭﺍﯼ دل، ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ما